Il Cardinale Stanislao Osio, nel 1575, si accorse che i polacchi non avevano a Roma un posto dove poter ricevere cure spirituali e materiali e chiese a Papa Gregorio XIII di concedere loro tale luogo. Il Papa accolse la sua richiesta e, con la bolla di fondazione dell'8 ottobre 1578, istituì la chiesa e l'Ospizio per la Nazione polacca. La chiesa fu consacrata nel 1591 dal vescovo di Cracovia, il Cardinale Jerzy Radziwiłł. La chiesa e l'ospizio continuano tutt’oggi a fornire assistenza pastorale ai polacchi che vivono a Roma e ai pellegrini che arrivano nella Città Eterna. La chiesa è legata a San Giovanni Paolo II. Cardinale Karol Wojtyla la visitò numerose volte quando era metropolita di Cracovia e tre volte come Papa (1979, 1992 e 2000). A San Giovanni Paolo II era particolarmente cara l'idea di unità europea. Con le sue azioni contribuì alla caduta del comunismo e all’unificazione del continente, che oggi può di nuovo “respirare con due polmoni”: orientale e occidentale. Il Papa polacco sostenne l'adesione della Polonia all'Unione Europea, facendo riferimento alla storica unione di Polonia e Lituania nel 1569. Ha sempre sottolineato che l'Europa non doveva dimenticare le radici cristiane che l'avevano formata.
Kard. Stanisław Hozjusz w 1575 r. zauważył, iż Polacy nie mają w Rzymie swojego miejsca opieki duchowej i materialnej. Zwrócił się on z prośbą do Papieża Grzegorza XIII o przyznanie takiego miejsca. Papież przychylił się do jego prośby, ustanawiając Kościół i Hospicjum dla nacji polskiej bullą fundacyjną z 8 października 1578 r. Konsekracja kościoła miała miejsce w 1591 roku. Dokonał jej biskup krakowski Kardynał Jerzy Radziwiłł. Kościół i Hospicjum do dziś sprawują opiekę duszpasterską nad Polakami mieszkającymi w Rzymie oraz przybywającymi do Wiecznego Miasta pielgrzymami. Kościół związany jest z osobą św. Jana Pawła II. Kard. Karol Wojtyła bywał tu wielokrotnie jeszcze jako metropolita krakowski oraz trzykrotnie jako Papież (w 1979, 1992 i 2000 r.) Św. Janowi Pawłowi II szczególnie bliska była idea jedności europejskiej. Poprzez swoje działania przyczynił się do upadku komunizmu i zjednoczenia kontynentu, który dziś znów może „oddychać dwoma płucami” - wschodnim i zachodnim. Papież-Polak popierał członkostwo Polski w UE, nawiązując do historycznej unii Polski i Litwy z 1569 r. Podkreślał, że Europa nie może zapomnieć o chrześcijańskich korzeniach, które ją ukształtowały.
